[KAVE=Lee Taerim, verslaggever] Onder een hemel die totaal anders is dan die van Seoul, staat er een gebroken kasteelmuur en een verwoeste toren in het midden van een eindeloze vlakte. De naam alleen al is al onheilspellend: het baronie van Frontiera. De Naver webtoon 'Historische Grondontwerper' vertelt het verhaal van een persoon die met een schop en een plattegrond vecht om dit vervallen gebied nieuw leven in te blazen. De hoofdpersoon, Kim Soo-ho, is oorspronkelijk een werkzoekende die civiele techniek studeerde in Zuid-Korea. Achtervolgd door schulden en overlevend met bijbaantjes, verdwijnt hij op een nacht als een soort van in een fantasieverhaal dat hij tot de vroege ochtend aan het lezen was. Net als de hoofdpersonen van Japanse light novels die door een vrachtwagen worden aangereden en naar een andere wereld worden gebracht, maar in plaats van een vrachtwagen, is het de vermoeidheid van overwerk die hem wegvoert. Wanneer hij weer bijkomt, blijkt hij te zijn herboren in het continent dat de achtergrond van het verhaal vormt, en zijn identiteit is die van de probleemkind van de baron die op het punt staat te vergaan: ‘Lloyd Frontiera’.
Lloyd was in het origineel een bijrol die de verantwoordelijkheid voor de ondergang van het gebied op zich nam en op glorieuze wijze verdween. Maar nu is het Kim Soo-ho, die kennis van civiele techniek en een Koreaanse vastgoedtrauma heeft. Hij begrijpt snel de situatie. Het gebied is in de schulden, de grond is onvruchtbaar, er zijn geen talenten, en van buitenaf komen de dreiging van oorlog en de politieke intriges van de aristocratie. Volgens het origineel zou dit gebied binnenkort failliet gaan en zou Lloyd miserabel sterven. Het is een situatie die lijkt op die van een derde generatie die een failliet kleinbedrijf erft. Soo-ho besluit zijn houding te veranderen. "Als het toch failliet gaat, laten we het dan in ieder geval goed ontwerpen voordat het gebeurt." En hij verandert zijn conclusie. "Nee, laten we het gewoon niet failliet laten gaan."
De webtoon volgt vanaf dit besluit het perspectief van Lloyd die het gebied als een 'ontwikkelingsproject' beschouwt. Hij begint met het verkennen van het hele gebied en controleert het terrein en de waterbronnen. In gebieden met een hoog risico op overstromingen ontwerpt hij dijken en kanalen, en in gebieden met een lage landbouwproductiviteit introduceert hij irrigatiefaciliteiten en bemestingssystemen. De scènes waarin hij de basisprincipes van moderne civiele techniek, zoals drainage, verkeer en riolering, op de kaart van deze andere wereld toepast, lijken wel een stripverhaal van een stadsbouwsimulatie zoals SimCity of Cities: Skylines. In de scènes waarin hij de toekomstige structuur van het gebied presenteert met zinnen als "Hier is de weg, hier is de water- en riolering, daar is de markt en de school", kan de lezer zich vanzelf een 3D-kaart in zijn hoofd voorstellen. Net als Google Earth, maar dan in een middeleeuwse fantasieversie.
Mensen zijn de infrastructuur, de geboorte van de fantasie bouwplaats
De kern van het ontwerpen van een gebied is de mens. Lloyd begint met het verzamelen van de inwoners van het gebied voor een gesprek. Hij past de belasting aan voor de boeren die onder druk staan van belastinginvorderingen, zodat ze weer adem kunnen halen, en belooft een nieuwe ambachtelijke straat aan de ambachtslieden die de hoop hebben verloren. Het is alsof een startup-CEO de eerste leden werft. Tegelijkertijd trekt hij de door de staat verlaten ridder, die ook de hoofdpersoon van het originele verhaal is, Javier, aan als zijn lijfwacht en partner. Deze combinatie is interessant. Javier, die oorspronkelijk de hoofdpersoon van het verhaal was, wordt nu een bijrol in de 'spin-off' van het gebiedsontwerp en een arbeidskracht. De komedie die ontstaat uit het temperatuurverschil tussen de stoïcijnse ridder en de gebiedsontwerper die kapitalistische ideeën spuugt, is ook een belangrijk aspect van het werk. Het is alsof de relatie tussen Nathan Drake en Sully uit 'Uncharted' is, maar in plaats van schatten, zoeken ze naar water- en rioleringssystemen.
Hier worden ook fantasie-elementen aan toegevoegd. Lloyd roept een 'fantasiewezens' op die alleen door de aristocratische familie kan worden behandeld, in plaats van civiele techniekapparatuur. De 'hamster fantasiewezens' die de grond graven en verdichten (zoals een graafmachine), de 'slang' die aarde eet en staal uitspuwt (de fantasieversie van een 3D-printer), de 'nijlpaard' die water opneemt en als een grote dam fungeert (een levend reservoir), en de enorme 'vogel' die het bouwterrein in één keer kan overzien (de middeleeuwse fantasieversie van een drone). De scènes die de bouwplaats beschrijven, geven een vreemde sensatie die lijkt op het vertalen van een moderne bouwplaats met graafmachines, dumptrucks en betonmixers naar fantasie. De fantasiewezens en de inwoners van het gebied bouwen samen bruggen, onderhouden rivieren, en creëren ondol-stijl woningen, openbare toiletten, en zelfs jjimjilbang. Dit proces is een van de belangrijkste attracties van deze webtoon. Het voelt alsof ze samen de survivalmodus van 'Minecraft' spelen.
Natuurlijk is het niet zo dat het verhaal eindigt zodra het gebied is ontworpen en de gebouwen zijn gebouwd. Het baronie van Frontiera is ook een smakelijke prooi voor de omliggende landen en aristocraten. Lloyd moet intern corrupte ambtenaren en aristocratische familieleden opruimen, en extern moet hij diplomatieke oorlog voeren tegen degenen die het gebied willen binnendringen vanwege de waarde ervan. Om oorlog te vermijden, opent hij de wegen, verdeelt hij de markten, en introduceert soms het concept van "verdelingsrechten" om de hebzucht van de aristocraten om te zetten in vastgoedproducten, wat een vreemde verfrissing oproept die doet denken aan Koreaanse ontwikkelingsprojecten. Het is alsof hij de logica van de Gangnam-herontwikkeling toepast op middeleeuwse aristocraten.
Naarmate het verhaal vordert, verandert Lloyds doel ook geleidelijk. In het begin was zijn droom om een 'luie aristocraat' te worden die comfortabel leeft. Een fantasieversie van de 'fire tribe'. Daarom moest hij het gebied redden. Maar terwijl hij daadwerkelijk mensen redt en steden opbouwt, neemt hij onbewust de verantwoordelijkheid op zich. Elke keer dat hij hoort dat het leven van de inwoners van het gebied is verbeterd, en elke keer dat hij kinderen op het schoolplein ziet spelen, flitst er een zware opluchting achter zijn grijnzende gezicht. Ondertussen beginnen de sporen van oorlog en oude geheimen die overal in het gebied zijn achtergelaten, evenals de crises die het continent schokken, langzaam aan het licht te komen, en het Frontiera-project breidt zich uit van een eenvoudig regionaal ontwikkelingsproject naar een onderneming die het land en de wereld verandert. Hoe ver en op welke manier het zich uitbreidt, is iets dat we tot het einde moeten volgen, dus het is beter om hier te stoppen met het uitleggen van de plot. Samengevat is 'Historische Grondontwerper' een verhaal dat de structuur van de fantasiewereld zelf opnieuw opbouwt door de strijd van een civiele ingenieur die probeert een vervallen gebied nieuw leven in te blazen.
Een idealist en een zakenman... de hoofdpersoon is schattig omdat hij een bijrol is!
'Historische Grondontwerper' heeft de uiterlijke verschijningsvorm van een typische isekai-verhaal, maar biedt een totaal andere sensatie. Dit verhaal is in wezen 'fantasie die vecht met plattegronden in plaats van vuisten'. In plaats van monsters te verslaan om niveaus te verhogen, versterkt hij het gebied door rivieren recht te maken, bruggen te bouwen, en water- en rioleringssystemen en veiligheid te ontwerpen. In plaats van vechtkracht worden infrastructuur, scheppen en cijfers de instrumenten die de wereld veranderen. Het is alsof Gandhi in de Civilization-serie wint met stadsplanning in plaats van nucleaire wapens.
In dit proces weet de auteur de vrij rigide onderwerpen zoals civiele techniek, vastgoed, administratie en politiek op een verbazingwekkend eenvoudige manier te presenteren. De scènes waarin Lloyd zijn plattegrond ontvouwt en het terrein, de waterwegen en het wegennet uitlegt, voelen aan als een tutorial van een stadsbouwspel. Als je de scènes verzamelt waarin hij uitlegt waar het verkeer zich ophoopt, waar de overstromingsrisico's zijn, en hoe hij markten, woonwijken en openbare voorzieningen moet indelen om de levenskwaliteit van de inwoners te verbeteren, zou het een inleiding tot stadsplanning kunnen zijn. Maar het is niet saai, ondanks de lange uitleg. De scènes waarin fantasiewezens als zware machines rondrennen en aristocraten de reclameboodschappen letterlijk geloven en in de rij staan, zorgen ervoor dat de professionele inhoud op een natuurlijke manier verandert in humor en verfrissing. Het is alsof een TED-lezing wordt omgevormd tot een comedyshow.
De ontwikkeling van de hoofdpersoon, Lloyd, is ook interessant. Hij is geen idealist vol rechtvaardigheidsgevoel, noch een openlijke schurk. Als civiele ingenieur die zijn familie heeft verloren door vastgoedfraude in de echte wereld, begrijpt hij als geen ander de gewelddadigheid van structuren. Daarom gelooft hij sterk dat hij veilige woningen en banen voor de inwoners van het gebied moet garanderen, maar verandert hij in een koele zakenman tegenover externe krachten. Wanneer hij aan de onderhandelingstafel vraagt: "Wilt u verdelingsrechten of doorgangsrechten?" en de voorwaarden voor ruilen op tafel legt, bewondert de lezer hoe verfijnd zijn berekeningen zijn, terwijl hij ook de woede en trauma erachter vaag voelt. Het is alsof Bruce Wayne niet Batman, maar een vastgoedontwikkelaar is geworden. Deze complexe emoties maken Lloyd niet tot een simpele munchkin of een goede held, maar laten hem eruitzien als een echt persoon.
De bijrolpersonages vervullen ook functies die verder gaan dan hun rol. Javier, die de hoofdpersoon was in het originele verhaal, wordt in deze webtoon herplaatst als een "sterke maar onervaren jonge ridder". Hij begrijpt Lloyds stadsplanning helemaal niet, maar gelooft in hem en houdt vol. Hun relatie is meer die van een technicus die verantwoordelijk is voor het terrein en een projectleider die hem beschermt, dan die van een hoofdpersoon en een lijfwacht. Het is alsof de relatie tussen Sherlock Holmes en Watson is, maar dan toegepast op een civiele bouwplaats in plaats van op deductie. Bovendien komen handelaren, ambachtslieden en migranten met verschillende verhalen samen in Frontiera, wat een sociologisch landschap laat zien van "welke mensen een goed ontworpen stad aantrekt", net zoals Silicon Valley de beste talenten uit de hele wereld aantrekt.
De vastgoedtrauma van Koreanen vertaald naar fantasie
De kunst en regie sluiten ook goed aan bij de richting van het verhaal. De luchtfoto van Frontiera, met dammen, bruggen, markten en woonwijken die in één oogopslag zichtbaar zijn, is het symbool van dit werk. In de scènes waarin de desolate landschappen vóór de ontwikkeling worden vergeleken met de veranderde stad na de infrastructuur, kunnen de lezers zelf met eigen ogen zien "hoe efficiënt dit ontwerp is". Het is alsof het een voor-en-na verbouwingsshow is, maar dan niet van woningen, maar van de hele stad. De expressie van de personages is overdreven maar gedetailleerd, met een gemene glimlach die ze aan de aristocraat tonen die het contract komt ondertekenen, een zachte uitdrukking die de inwoners geruststelt, en een waanzinnige blik die alleen aan vijanden wordt getoond, die duidelijk te onderscheiden zijn.
Bovenal is de reden waarom deze webtoon geliefd is, dat het de alledaagse ervaringen van Koreaanse lezers vertaalt naar fantasie. Zinnen zoals ‘perfecte verkeerssituatie, beste schooldistricten, boslocaties, premium leven’ lijken rechtstreeks uit advertenties voor appartementen in de echte wereld te komen. Het verschil is dat deze woorden hier niet gewoon valse of overdreven advertenties zijn, maar daadwerkelijk worden gerealiseerd. Lloyd trekt de fondsen van de aristocraten aan met verdelingsrechten als lokaas, maar investeert dat geld weer in het verbeteren van het leven van de inwoners van het gebied. Lezers die in de echte wereld altijd in de rol van consument blijven, ervaren voor het eerst in de webtoon het perspectief van "de planner" en voelen een vreemde voldoening. Het is alsof ze in Sims of RollerCoaster Tycoon een goddelijke kijk op de wereld hebben.
Een coming-of-age verhaal voor volwassenen: ‘De epiek van herstel’
Een ander punt dat opvalt, is dat dit werk dicht bij een 'coming-of-age verhaal voor volwassenen' ligt. Vaak denken we bij coming-of-age verhalen aan tieners of jonge twintigers, maar 'Historische Grondontwerper' toont het proces van een volwassen persoon die na meerdere mislukkingen opnieuw zijn leven ontwerpt. Kennis van civiele techniek, sociale ervaring en herinneringen aan falen worden Lloyds wapens. Wanneer hij banen voor de inwoners van het gebied creëert, hen overtuigt van langetermijninvesteringen in infrastructuur, en deals sluit met politieke krachten, worden de ervaringen van volwassen lezers die in bedrijven en de samenleving zijn tegengekomen weerspiegeld. Daarom komt de catharsis die dit werk biedt niet voort uit "de hoofdpersoon wordt sterker en wint", maar uit "de resultaten zijn veranderd door planning, ontwerp en constante uitvoering". Het is alsof 'Moneyball' honkbal door statistieken veranderde, deze webtoon verandert fantasie in techniek.
Natuurlijk is het geen perfect werk. Naarmate het verhaal vordert, breidt de wereld zich uit, en verschuift de focus van de details van het gebiedsontwerp naar oorlog, politiek en transcendente bedreigingen. Sommige lezers kunnen het gevoel hebben dat het plezier van de vroege 'stadsontwikkelingssimulatie' in deze sectie afneemt. Het is alsof je van SimCity naar StarCraft gaat. Bovendien, omdat Lloyd zulke uitstekende ontwerpkunsten en simulatievaardigheden heeft, blijft de indruk dat crises na het midden van het verhaal relatief gemakkelijk worden opgelost. Desondanks blijft de boodschap en structuur die dit werk toont consistent. De zin "het is uiteindelijk ontwerp en uitvoering die de wereld veranderen" wordt van een klein gebied naar het hele continent uitgebreid en volgehouden tot het einde.
Als lezers van stadsbouwspellen of simulatiegenres houden, zullen ze bij het zien van dit werk het gevoel hebben dat ze 'zelf de plattegrond overhandigen'. Terwijl ze het proces volgen waarin wegen, bruggen, markten en scholen stukje bij beetje worden voltooid, ontdekken ze zichzelf terwijl ze de toekomstige kaart van Frontiera in hun hoofd tekenen en wachten op de volgende aflevering. Als je van SimCity, Cities: Skylines en Animal Crossing houdt, is dit een must-read.
Het zal een verfrissend tegengif zijn voor lezers die moe zijn van typische zwaard- en toverfantasieën. In plaats van draken te verslaan, graven ze afwateringskanalen, in plaats van de demonenkoning te verslaan, leggen ze water- en rioleringssystemen aan, en in plaats van te levelen, verhogen ze het BBP in deze fantasie. Als je deze subversie leuk vindt, is dit werk voor jou.
Tot slot, als je ooit hebt gedacht: 'Ik wil mijn leven helemaal omgooien omdat het zo benauwd is', kun je een zware troost vinden in Lloyds strijd. Het beeld van hem die onder de slechtste omstandigheden zelf de plattegrond tekent en mensen verzamelt om wegen te openen, komt over als een verhaal dat zowel in fantasie als in de realiteit van zelfontwikkeling voor volwassenen is. Na het lezen van dit werk zal je misschien niet in staat zijn om een gebied te ontwerpen, maar zal de wens om tenminste de structuur van je leven opnieuw te ontwerpen stilletjes opkomen.
En je zult in de vreugde komen dat 'misschien kan ik ook mijn eigen Frontiera herbouwen'. Deze absurde maar overtuigende fantasie dat je met een schop de wereld kunt veranderen, zal je maandagmorgen een beetje anders maken.
