[KAVE=อีแทริม นักข่าว] ใต้ท้องฟ้าที่แตกต่างจากกรุงโซลโดยสิ้นเชิง ในกลางทุ่งกว้างที่กว้างใหญ่มีกำแพงปราสาทที่มีรูและหอคอยที่พังอยู่ ชื่อของมันก็คือ บารอนฟรอนเทอรา ที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน Naver Webtoon 'นักออกแบบอาณาจักรที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์' เล่าเรื่องราวของการต่อสู้ของคนคนหนึ่งที่ถือพลั่วและแผนผังเพื่อฟื้นฟูอาณาจักรที่กำลังจะล่มสลายนี้ ตัวเอก คิมซูโฮ เป็นนักศึกษาที่กำลังเตรียมตัวเข้าสอบที่เรียนวิศวกรรมโยธาในเกาหลีใต้ เขาถูกตามล่าด้วยหนี้สินและใช้ชีวิตประจำวันด้วยการทำงานพาร์ทไทม์ จนกระทั่งคืนหนึ่งเขาหายไปเหมือนถูกดูดเข้าไปในนวนิยายแฟนตาซีที่เขาอ่านจนถึงเช้า เหมือนกับตัวเอกของนวนิยายไลท์โนเวลญี่ปุ่นที่ถูกชนโดยรถบรรทุกไปยังโลกอีกใบ แต่แทนที่จะเป็นรถบรรทุก เขากลับถูกความเหนื่อยล้าจนเกือบตายพาไป เมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาพบว่าตนเองอยู่ในทวีปที่เป็นฉากหลังของนวนิยาย และสถานะของเขาคือ ‘รอยด์ ฟรอนเทอรา’ ลูกชายที่เป็นปัญหาของตระกูลบารอนที่กำลังจะล่มสลาย
รอยด์ในต้นฉบับเป็นตัวร้ายที่ต้องรับผิดชอบต่อการล่มสลายของอาณาจักรและหายไปอย่างกล้าหาญ แต่ตอนนี้คนที่อยู่ในร่างของเขาคือ คิมซูโฮ ที่มีความรู้ด้านวิศวกรรมโยธาและบาดแผลจากอสังหาริมทรัพย์แบบเกาหลี เขาเข้าใจสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว อาณาจักรกำลังประสบปัญหาหนี้สิน ที่ดินแห้งแล้ง ไม่มีคนเก่ง และจากภายนอกมีสงครามและการต่อสู้ทางการเมืองของชนชั้นสูงกำลังเข้ามา ตามต้นฉบับ อาณาจักรนี้จะล้มละลายและรอยด์จะตายอย่างน่าสังเวช เหมือนกับสถานการณ์ของคนรุ่นที่สามที่รับมรดกจากบริษัทขนาดกลางที่ใกล้จะล้มละลาย ซูโฮตัดสินใจใหม่ "ถ้าจะล้มเหลว ก็อย่างน้อยให้มันล้มเหลวอย่างมีแบบแผน" และเขาก็เปลี่ยนข้อสรุป "ไม่ ดีกว่าให้มันไม่ล้มเหลวเลย"
เว็บตูนจะดำเนินไปตามมุมมองที่รอยด์มองอาณาจักรเป็น 'โครงการพัฒนา' หลังจากการตัดสินใจนี้ เขาเริ่มสำรวจพื้นที่ทั้งหมดและตรวจสอบภูมิประเทศและแหล่งน้ำ เขาออกแบบเขื่อนและคลองในพื้นที่ที่มีความเสี่ยงน้ำท่วมสูง และนำระบบชลประทานและปุ๋ยไปใช้ในที่ดินที่มีผลผลิตทางการเกษตรต่ำ ฉากที่เขานำการออกแบบการระบายน้ำ การขนส่ง และการระบายน้ำเสียซึ่งเป็นพื้นฐานของวิศวกรรมโยธาสมัยใหม่ไปยังแผนที่โลกอีกใบ ดูเหมือนจะเป็นการนำเสนอการสร้างเมืองในรูปแบบการ์ตูนที่เหมือนกับ SimCity หรือ Cities: Skylines "ที่นี่มีถนน ที่นี่มีระบบประปา ที่นั่นมีตลาดและโรงเรียน" ในฉากที่เขาอธิบายโครงสร้างอาณาจักรในอนาคต ทำให้ผู้อ่านสามารถจินตนาการแผนที่ 3D ในหัวได้อย่างเป็นธรรมชาติ เหมือนกับ Google Earth แต่ในเวอร์ชันแฟนตาซียุคกลาง
คนคือโครงสร้างพื้นฐาน การเกิดขึ้นของสถานที่ก่อสร้างแฟนตาซี
หัวใจของการออกแบบอาณาจักรคือคน รอยด์เริ่มต้นด้วยการรวบรวมประชาชนในอาณาจักรเพื่อปรึกษาหารือ เขาปรับอัตราภาษีเพื่อให้เกษตรกรที่ถูกกดดันจากการเรียกเก็บหนี้มีโอกาสหายใจ และสัญญากับช่างฝีมือที่หมดหวังว่าจะมีถนนใหม่สำหรับร้านของพวกเขา เหมือนกับ CEO ของสตาร์ทอัพที่ดึงดูดสมาชิกเริ่มต้น ในเวลาเดียวกัน เขายังดึงฮาเบียล อัศวินที่ถูกทอดทิ้งจากประเทศและเป็นตัวเอกในนวนิยายต้นฉบับมาเป็นอัศวินคุ้มกันและหุ้นส่วนของเขา การรวมกันนี้น่าสนใจ ฮาเบียลที่เคยเป็นตัวเอกในเรื่องเดิม ตอนนี้กลายเป็นตัวละครรองและแรงงานใน 'สปินออฟ' การออกแบบอาณาจักร ความแตกต่างระหว่างนักดาบที่เงียบขรึมและนักออกแบบอาณาจักรที่พูดถึงแนวคิดทุนนิยมเมื่อใดก็ตามที่เปิดปาก เป็นส่วนสำคัญของเรื่องตลกในผลงานนี้ เหมือนกับความสัมพันธ์ระหว่างเนธาน เดรคและซัลลี่ใน 'Uncharted' แต่แทนที่จะหาสมบัติ พวกเขากลับหาท่อประปา
นอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบที่เป็นแฟนตาซีเพิ่มเติม รอยด์เลือก 'สัตว์อัศจรรย์' ที่สามารถจัดการได้เฉพาะตระกูลขุนนางและนำมาใช้แทนเครื่องจักรโยธา สัตว์อัศจรรย์ที่ขุดและบดดิน 'แฮมสเตอร์อัศจรรย์ (เหมือนรถขุด)', 'งู (เวอร์ชันแฟนตาซีของเครื่องพิมพ์ 3D)' ที่กินดินและขับเหล็กออกมา, 'ฮิปโป (อ่างเก็บน้ำที่มีชีวิต)' ที่ดื่มน้ำเพื่อทำหน้าที่เป็นเขื่อนขนาดใหญ่, และ 'นก (เวอร์ชันแฟนตาซีของโดรน)' ที่ช่วยให้มองเห็นสถานที่ก่อสร้างทั้งหมด ฉากที่อธิบายสถานที่ก่อสร้างให้ความรู้สึกแปลกประหลาดเหมือนการแปลสถานที่ก่อสร้างสมัยใหม่ที่มีรถขุด รถบรรทุก และเครื่องผสมคอนกรีตเป็นแฟนตาซี สัตว์อัศจรรย์และประชาชนในอาณาจักรสร้างสะพาน ทำความสะอาดแม่น้ำ สร้างบ้านแบบออนดอลและห้องน้ำสาธารณะ รวมถึงซาวน่า เป็นหนึ่งในจุดเด่นของเว็บตูนนี้ เหมือนกับการเล่นโหมดเอาชีวิตรอดใน 'Minecraft' เป็นกลุ่ม
แน่นอนว่าการออกแบบอาณาจักรและการสร้างอาคารไม่ใช่จุดจบของเรื่อง บารอนฟรอนเทอราก็เป็นเหยื่อที่น่าสนใจในสายตาของประเทศและขุนนางรอบข้าง รอยด์ต้องจัดการกับข้าราชการที่ทุจริตและกลุ่มญาติของขุนนางภายใน และต้องต่อสู้ทางการทูตกับผู้ที่เข้ามาโจมตีอาณาจักรที่เห็นคุณค่าในอาณาจักรนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงสงคราม เขาต้องเปิดทาง แบ่งปันตลาด และบางครั้งต้องนำแนวคิด "สิทธิในการแบ่งปัน" มาใช้เพื่อเปลี่ยนความโลภของขุนนางให้กลายเป็นผลิตภัณฑ์อสังหาริมทรัพย์ ซึ่งทำให้ระลึกถึงโครงการพัฒนาสไตล์เกาหลีในขณะที่ให้ความรู้สึกที่แปลกประหลาด
เมื่อเรื่องดำเนินไป เป้าหมายของรอยด์ก็เริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย ในตอนแรกเขาฝันที่จะเป็น 'ขุนนางที่ใช้ชีวิตอย่างสบายๆ' เวอร์ชันแฟนตาซีของ 'Fire Tribe' ดังนั้นเขาจึงต้องฟื้นฟูอาณาจักร แต่เมื่อเขาช่วยชีวิตผู้คนและสร้างเมือง เขาก็เริ่มรับผิดชอบโดยไม่รู้ตัว เมื่อเขาได้ยินรายงานว่าชีวิตของประชาชนในอาณาจักรดีขึ้น เมื่อเขาเห็นเด็กๆ เล่นในสนามกีฬา ความรู้สึกโล่งใจที่หนักแน่นจะปรากฏอยู่เบื้องหลังรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขันของเขา ในขณะเดียวกัน ร่องรอยของสงครามและความลับโบราณที่เหลืออยู่ในอาณาจักรก็ค่อยๆ เปิดเผย และโครงการฟรอนเทอราก็ขยายจากการพัฒนาท้องถิ่นไปสู่การเปลี่ยนแปลงประเทศและโลก สิ่งที่ขยายออกไปนั้นต้องติดตามจนจบ ดังนั้นจึงควรหยุดอธิบายเนื้อเรื่องในจุดนี้ สรุปได้ว่า 'นักออกแบบอาณาจักรที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์' เป็นเรื่องราวของการต่อสู้ของนักวิศวกรรมโยธาที่พยายามฟื้นฟูอาณาจักรที่ล้มเหลวแห่งหนึ่งและสร้างโครงสร้างใหม่ให้กับโลกแฟนตาซี
อุดมคติและพ่อค้า...ตัวเอกที่เป็นตัวรองจึงน่ารัก!
'นักออกแบบอาณาจักรที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์' ใช้รูปลักษณ์ของเรื่องราวการเข้าไปในโลกอีกใบที่ธรรมดา แต่ให้ความรู้สึกที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง เรื่องนี้สามารถสรุปได้ว่าเป็น 'การต่อสู้ด้วยแผนผังแทนที่จะเป็นหมัด' แทนที่จะตีมอนสเตอร์เพื่อเพิ่มเลเวล เขาได้ปรับปรุงแม่น้ำให้ตรง สร้างสะพาน และออกแบบระบบประปา ความปลอดภัย และระบบการศึกษาเพื่อทำให้อาณาจักรแข็งแกร่งขึ้น แทนที่จะใช้พลังการต่อสู้ โครงสร้างพื้นฐานและพลั่วและตัวเลขกลายเป็นเครื่องมือในการเปลี่ยนแปลงโลก เหมือนกับการที่คานธีในซีรีส์ Civilization ชนะด้วยการวางแผนเมืองแทนที่จะเป็นอาวุธนิวเคลียร์
ในกระบวนการนี้ ผู้เขียนได้ทำให้เนื้อหาที่ค่อนข้างแข็งกระด้างอย่างวิศวกรรมโยธา อสังหาริมทรัพย์ การบริหาร และการเมืองกลายเป็นเรื่องที่เข้าใจได้อย่างน่าทึ่ง ฉากที่รอยด์กางแผนผังและอธิบายภูมิประเทศและแหล่งน้ำและเครือข่ายถนนดูเหมือนจะเป็นบทเรียนในเกมสร้างเมือง หากรวบรวมฉากที่อธิบายว่าจุดไหนมีการจราจรหนาแน่น พื้นที่ไหนมีความเสี่ยงน้ำท่วม และจะจัดวางตลาด ที่อยู่อาศัย และสิ่งอำนวยความสะดวกสาธารณะอย่างไรเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน ก็อาจกลายเป็นหนังสือแนะนำการวางแผนเมืองได้ แต่ถึงแม้คำอธิบายจะยาวก็ไม่ทำให้เบื่อหน่าย สัตว์อัศจรรย์วิ่งไปมาเหมือนเครื่องจักรหนัก ขุนนางเชื่อคำโฆษณาอย่างตรงไปตรงมาและยืนต่อแถว ทำให้เนื้อหาที่เป็นทางการกลายเป็นเรื่องตลกและสดชื่น เหมือนกับการทำให้การบรรยาย TED กลายเป็นการแสดงตลก
การตัดสินใจของตัวเอก รอยด์ ก็มีความน่าสนใจ เขาไม่ใช่คนที่มีอุดมการณ์ที่เต็มไปด้วยความยุติธรรม หรือเป็นตัวร้ายที่เปิดเผย ในชีวิตจริง เขาเป็นนักวิศวกรรมโยธาที่สูญเสียครอบครัวจากการฉ้อโกงอสังหาริมทรัพย์ เขารู้ดีถึงความรุนแรงของโครงสร้าง ดังนั้นเขาจึงเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่าต้องรับประกันที่อยู่อาศัยและงานที่ปลอดภัยให้กับประชาชนในอาณาจักร แต่เมื่อเผชิญหน้ากับอำนาจภายนอก เขาก็กลายเป็นพ่อค้าที่เย็นชา เมื่อเขาเสนอเงื่อนไขในการแลกเปลี่ยนที่โต๊ะเจรจาว่า "คุณต้องการสิทธิในการแบ่งปันหรือสิทธิในการผ่าน" ผู้อ่านจะประทับใจกับความซับซ้อนของการคำนวณของเขา แต่ก็จะรู้สึกถึงความโกรธและบาดแผลที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง เหมือนกับว่า บรูซ เวย์น ไม่ใช่แบทแมน แต่เป็นนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ความรู้สึกที่ซับซ้อนนี้ทำให้รอยด์ดูไม่ใช่แค่ตัวละครที่มีพลังหรือฮีโร่ที่ดี แต่เป็นคนจริงๆ
ตัวละครรองก็มีบทบาทที่สำคัญเกินกว่าหน้าที่ของพวกเขา ฮาเบียลที่เคยเป็นตัวเอกในนวนิยายต้นฉบับถูกจัดให้อยู่ในเว็บตูนนี้ในฐานะ "อัศวินหนุ่มที่มีพลังแต่ขาดประสบการณ์ทางสังคม" เขาไม่เข้าใจแผนการของรอยด์เลย แต่เขาเชื่อมั่นและยืนหยัดอยู่เคียงข้างเขา ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองไม่ใช่แค่ 'ตัวเอกและผู้คุ้มกัน' แต่ใกล้เคียงกับวิศวกรที่รับผิดชอบสถานที่และผู้จัดการที่คุ้มครองเขา เหมือนกับความสัมพันธ์ระหว่างเชอร์ล็อก โฮล์มส์และวัตสัน แต่แทนที่จะเป็นการสืบสวน กลับเป็นการทำงานในสถานที่ก่อสร้าง นอกจากนี้ยังมีพ่อค้า ช่างฝีมือ และผู้อพยพที่มีเรื่องราวต่างๆ มารวมตัวกันที่ฟรอนเทอรา ซึ่งแสดงให้เห็นถึง "เมืองที่ออกแบบอย่างดีจะดึงดูดผู้คนประเภทใด" เป็นภาพสังคมศาสตร์ เหมือนกับซิลิคอนวัลเลย์ที่ดึงดูดผู้มีความสามารถจากทั่วโลก
บาดแผลจากอสังหาริมทรัพย์ของชาวเกาหลีในรูปแบบแฟนตาซี
การวาดภาพและการนำเสนอเข้ากันได้ดีกับทิศทางของเรื่อง รอยด์มองลงไปที่ฟรอนเทราในมุมมองทางอากาศ ฉากกว้างที่เห็นเขื่อน สะพาน ตลาด และที่อยู่อาศัยในมุมเดียวเป็นสัญลักษณ์ของผลงานนี้ ฉากที่แสดงให้เห็นถึงทิวทัศน์ที่แห้งแล้งก่อนการพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงของเมืองหลังจากมีโครงสร้างพื้นฐานทำให้ผู้อ่านสามารถเห็น "การออกแบบนี้มีประสิทธิภาพเพียงใด" ด้วยตาของตนเอง เหมือนกับการแสดงการปรับปรุงบ้าน แต่ไม่ใช่บ้าน แต่เป็นเมืองทั้งเมือง การแสดงออกของตัวละครมีความเกินจริงแต่ยังคงมีรายละเอียดที่ชัดเจน รอยยิ้มที่น่ารำคาญที่แสดงให้ขุนนางเห็นเมื่อเขานำสัญญามาให้ ใบหน้าที่อ่อนโยนที่ทำให้ประชาชนในอาณาจักรรู้สึกสบายใจ และแววตาที่บ้าคลั่งที่แสดงให้เห็นเฉพาะกับศัตรูถูกแยกออกอย่างชัดเจน
เหนือสิ่งอื่นใด เหตุผลที่เว็บตูนนี้ได้รับความนิยมคือการแปลประสบการณ์ในชีวิตประจำวันของผู้อ่านชาวเกาหลีให้เป็นแฟนตาซี ข้อความเช่น 'การจราจรที่สมบูรณ์แบบ เขตการศึกษาที่ดีที่สุด พื้นที่ป่า และชีวิตระดับพรีเมียม' ดูเหมือนจะมาจากโฆษณาอพาร์ตเมนต์ในชีวิตจริง ความแตกต่างคือที่นี่ คำเหล่านั้นไม่ใช่แค่โฆษณาที่เกินจริง แต่เป็นสิ่งที่ถูกนำไปใช้จริง รอยด์ใช้สิทธิในการแบ่งปันเป็นเหยื่อล่อเพื่อดึงเงินทุนจากขุนนาง แต่เงินนั้นกลับถูกนำไปใช้เพื่อปรับปรุงชีวิตของประชาชนในอาณาจักร ผู้อ่านที่เคยอยู่ในฐานะผู้บริโภคในชีวิตจริง จะได้สัมผัสกับมุมมองของ "ฝ่ายวางแผน" เป็นครั้งแรกในเว็บตูนนี้และรู้สึกถึงความพึงพอใจอย่างแปลกประหลาด เหมือนกับการมีมุมมองของพระเจ้าในเกม The Sims หรือ RollerCoaster Tycoon
เรื่องราวการเติบโตสำหรับผู้ใหญ่ ‘การฟื้นฟู’
อีกจุดหนึ่งที่ควรกล่าวถึงคือผลงานนี้ใกล้เคียงกับ 'เรื่องราวการเติบโตสำหรับผู้ใหญ่' โดยทั่วไปแล้วเรื่องราวการเติบโตมักจะนึกถึงเรื่องราวของวัยรุ่นหรือคนในวัยยี่สิบ แต่ 'นักออกแบบอาณาจักรที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์' เล่าเรื่องราวของผู้ใหญ่ที่ล้มเหลวมาหลายครั้งและพยายามวางแผนชีวิตอีกครั้ง ความรู้ด้านวิศวกรรมโยธาและประสบการณ์ทางสังคม ความทรงจำเกี่ยวกับความล้มเหลวกลายเป็นอาวุธของรอยด์ เขาจัดหางานให้ประชาชนในอาณาจักร ชักชวนให้ลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานระยะยาว และทำข้อตกลงกับกลุ่มการเมือง ในกระบวนการนี้ ประสบการณ์ของผู้อ่านผู้ใหญ่ที่เคยเผชิญหน้ากับบริษัทและสังคมจะสะท้อนออกมา ดังนั้นความรู้สึกที่ผลงานนี้มอบให้ไม่ใช่ "ตัวเอกแข็งแกร่งและชนะ" แต่เป็น "การเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ด้วยการวางแผน การออกแบบ และการดำเนินการอย่างต่อเนื่อง" เหมือนกับ 'Moneyball' ที่เปลี่ยนเบสบอลให้เป็นสถิติ เว็บตูนนี้เปลี่ยนแฟนตาซีให้เป็นวิศวกรรม
แน่นอนว่าไม่มีผลงานใดที่สมบูรณ์แบบ ในช่วงหลังของเรื่อง โลกทัศน์ขยายออกไป ทำให้จุดสนใจเปลี่ยนจากรายละเอียดการออกแบบอาณาจักรไปเป็นสงคราม การเมือง และภัยคุกคามที่เหนือธรรมชาติ บางคนอาจรู้สึกว่าความสนุกในช่วงต้นที่คล้ายกับ 'การจำลองการพัฒนาเมือง' ลดน้อยลง เหมือนกับการเล่น SimCity แล้วจู่ๆ ก็เปลี่ยนเป็น StarCraft นอกจากนี้ รอยด์มีความสามารถในการออกแบบและทักษะการจำลองที่ยอดเยี่ยม ทำให้ความท้าทายในช่วงกลางเรื่องถูกแก้ไขได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตาม โดยรวมแล้ว ข้อความและโครงสร้างที่ผลงานนี้นำเสนอมีความสอดคล้องกัน "การเปลี่ยนแปลงโลกนั้นขึ้นอยู่กับการออกแบบและการดำเนินการ" เป็นประโยคที่ถูกผลักดันจากหน่วยเล็กๆ อย่างอาณาจักรไปจนถึงทั้งทวีป
หากผู้อ่านชอบเกมสร้างเมืองหรือแนวจำลองสถานการณ์ ผลงานนี้จะทำให้คุณรู้สึกเหมือน "กำลังส่งแผนผังด้วยตนเอง" เมื่อคุณติดตามกระบวนการที่ถนน สะพาน ตลาด และโรงเรียนถูกสร้างขึ้นทีละฉาก คุณจะพบว่าตนเองกำลังจินตนาการแผนที่อนาคตของฟรอนเทราในหัวและรอคอยตอนถัดไป หากคุณชอบ SimCity, Cities: Skylines, Animal Crossing ขอแนะนำให้คุณอ่าน
มันจะเป็นยารักษาที่สดชื่นสำหรับผู้อ่านที่เบื่อหน่ายกับแฟนตาซีที่มีดาบและเวทมนตร์ แทนที่จะตีมังกร เขาขุดท่อระบายน้ำ แทนที่จะเอาชนะจอมมาร เขาวางระบบประปา และแทนที่จะเลเวลอัพ เขาเพิ่ม GDP ในแฟนตาซี หากการพลิกผันนี้ทำให้คุณรู้สึกสนุก ผลงานนี้คือสิ่งที่คุณต้องการ
สุดท้าย หากคุณเคยคิดว่า 'ตอนนี้ชีวิตมันอึดอัดจนอยากจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง' คุณจะได้รับการปลอบใจอย่างหนักจากการต่อสู้ของรอยด์ แม้ในสภาพที่เลวร้ายที่สุด เขาก็วาดแผนผังและรวบรวมผู้คนเพื่อเปิดเส้นทาง ซึ่งเป็นเรื่องราวที่อยู่ในโลกแฟนตาซี แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นเรื่องราวการพัฒนาตนเองที่มีความเป็นจริงสำหรับผู้ใหญ่ เมื่อคุณปิดผลงานนี้ คุณอาจไม่สามารถออกแบบอาณาจักรได้ทันที แต่คุณจะรู้สึกอยากจะออกแบบโครงสร้างชีวิตของตนเองอีกครั้ง
และในขณะนั้น คุณอาจจะรู้สึกดีใจว่า 'บางทีฉันก็สามารถฟื้นฟูฟรอนเทราของตัวเองได้หรือเปล่า?' แฟนตาซีที่น่าทึ่งและมีเหตุผลนี้ที่บอกว่าด้วยพลั่วหนึ่งอันสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ จะทำให้เช้าวันจันทร์ของคุณแตกต่างออกไปเล็กน้อย
